No Title

بعضی وقتا زمان اصلا نمی گذره و بعضی وقتا اصلا نمی فهمی چه جوری می گذره.بدی اش اینه که اون موقعه ای که باید بگذره نمی گذره و برعکس.زمان خیلی وقت نشناسه

خاصیت ارتجاعی دنیا

اون موقعه ای که نمی خوای هیچ آشنایی رو به بینی دنیا چنان کوچیک می شه که همه اش آشنا می بینی ولی امان از روزی که به خوای آشنایی رو به بینی,دنیا چنان بزرگ می شه که نگو و نپرس

ماشين مهشيد

ديروز سعيد داشت يك حالت راحت رو توصيف مي كرد.كه من اصلا درك اش نمي كردم.يعني اصلا براي من راحت نبود .خيلي فكر كردم كه من كي و كجا واقعا احساس راحتي و آرامش مي كنم و فقط يك چيز اومد تو ذهنم,ماشين مهشيد!خيلي وقتا مي شه كه مهشيد زنگ مي زنه مي گه من دم در خونتونم بيا بريم يه دور بزنيم.ممكنه ساعت ها تو ماشين باشيم و بزرگ راه ها رو متر كنيم ولي يك كلمه حرف نزنيم.صرفا موسيقي گوش كنيم و هر كس تو فكر و خيالات خودش باشه.من واقعا راحت ام!واقعا!! هيچ توقعي نيست حتي گوش كردن.هيچ فشاري نيست حتي خوب بودن.هيچ اصراري نيست ... و من راحت ام.مرسي مهشيد

شب يلدا

الان نه ساله كه من شب يلدا با خانواده ام نيستم.نه ساله كه مامانم پاي تلفن واسه من حافظ مي خونه.نه ساله كه شب هاي يلدا رو تو كافي شاپ مي گذرونم و نه ساله كه هر سال مي گم حتما سال ديگه مي رم پيششون.
شب هاي يلدا خونمون پر از ميوه و آجيل بود و البته دست پخت بي نظير مامانم.مامانم مي نشت و واسه تك تك خانواده فال حافظ مي گرفت و آخرش هم بعضي وقتا بابام مي خوند.البته بابام اصلا فال نمي گيره و اعتقادي هم نداره ولي خيلي قشنگ مي خونه.هيچ وقت يادم نمي ره كه سال كنكور مامانم با چه منتي حافظ رو باز كرد تا ببينه كه دخترش چه مي كنه وعجب حافظ جوابي داد
مرا خنده آيد از اين بازوي بي زورش
حافظ هم مي دونست كه زور من تو كنكور نبود.مي خوام فال بگيرم اونم واسه مامانم.ماماني كه هميشه هست.ماماني كه تو سلول هاي مغزي من و خواهر و برادرم خونه داره و خداييش هرچي داريم از اون داريم.چه دور چه نزديك...مامان جونم هميشه مهم هستي.حتي الان كه خونمون خالي شده و تو براي دخترات پاي تلفن حافظ مي خوني.امشب هم منتظرم كه واسم حافظ باز كني و يه جايي يادداشت كني تا زماني كه دختر حق نشناست وقت پيدا كنه .
اينم فال تو

گر مي فـروش حاجــت رنــدان روا كنـد
ايزد گنــه ببخشــد و دفـع بــلا كنــد
ساقي به جام عـدل بـده بــاده تا گدا
غيرت نيــاور كـه جهـان پـربــلا كنــد
حقا كـزين غمان برسـد مـــژده امــان
گر يالكي به عهد امانت وفـا كنـــــد
گر رنج پيش آيد و گر راحـت اي حكيــم
نسبت مكن به غير كه اين ها خـدا كنــد
در كارخانه اي كه ره عقل و فضـل نيست
فهـم ضعيــف راي فضــولـي چـرا كنــد
مطرب بساز پـرده كه كس بــي اجـل نمرد
وان گونه اين تــرانه سرايد خطـا كند
ما را كه درد عشـــق و بـلاي خمـار كشت
يا وصـل دوســت يا مـي صــافي دوا كند
جان رفت در سر مي و حافظ به عشق سئخت
عيســـي دمــي كجاست كه احياي ما كند

کویر مرنجاب

استان اصفهان,کویر مرنجاب.
عالــــــــــــــــــــــــی بود.یکی از به ترین مسافرتام بود.دست بچه های تور کلوت درد نکنه.آدم های خوب و طبیعت وحشی...چه ترکیب جالبی
خوابیدن تو کاروانسرا و داشتن زندگی یه خورده وحشی...خوب بود
----------------------
یک توضیح من باب کامنت
آقاجان بخش کامنت مال شماست.هرکاری که می خواین, بکنید.فقط با اسم من واسه من کامنت نزارید

Waiting List

حس آدمي رو دارم که تو ليست انتظار پروازي مونده.مي خواد بره به جايي که آرزوشو داره ولي هميشه اون هواپيما پره و نوبت بهش نمي رسه.اشتباه از من بود,بايد قبل اش به فکر بليت بودم نه الان ...من اول مقصد رو پيدا کردم بعد قصد سفر کردم بعد بارم رو بستم و رفتم فرودگاه غافل از اين که اين مقصد من مسافرهاي زيادي داره و همشون بليت داشتند.منم در آرزوي اينم که يه نفري که بليت داره نياد تا منو بزارن جاش!نگرانم دير بشه و وقتي که مي رسم اونجا هم فستيوال تموم بشه هم توي هتل اتاقي براي من نباشه و از همه بدتر که مي ترسم يه روزي بياد و ببينم که تمام وقتم رو تو ليست انتظار فرودگاه گذروندم

مرگ یه بار شیون یه بار

چرا داری هر روز عر می زنی ولی کار رو تموم نمی کنی؟چرا داری هر روز دل پیچه رو تحمل می کنی؟با این که می دونی داری عذاب می کشی با این حال تحمل می کنی؟احمق اگه حرکت کنی فقط یه مدت محدود داری شیون می کنی بعدش بخیه ها رو که کشیدند درد تموم می شه.سعید راست می گه,همه چیز به خاطر تنبلیه

صد بار تو را گفتم کم خور دو سه پیمانه

مانع

خيلي وقتا آدم دل اش مي خواد گوشي رو ورداره و با اون كسي كه مي خواد قرار بزاره و مي دونه كه اون از نظره فيزيكي خيلي به اش نزديكه ولي كلي مانع جلوش مي بينه و اين كار رو نمي كنه.بعضي وقتا مي دونه كه كسي رو كه دوست اش داره تو اتاق بغليه ولي نمي تونه بره و ببينت اش چون كلي مانع مي بينه جلوش.همه ي ما ها هم مي دونيم كه اين موانع رو خودمون مي
زاريم ولي با اين حال چرا برشون نمي داريم؟بچه كه بودم دو با مانع رو كه مي ديدم فكر مي كردم واقعا اينا خنگن,خوب بابا جون راحت بدويين ديگه

احتمالا كسي كه اين ورزش رو اختراع كرده سوپر ايگوي ساديستك اش شديدا فعال بوده-يا مازوخيست بوده ....نمي دونم بابا به من چه چي بوده

حوصله ندارم تايتل پيدا كنم

كار من دمو دادن سيستم ها ست.مي رم واسه سازمان ها سيستم هامون رو دمو مي دم و سعي مي كنم قابليت هاشو به نمايش بذارم.تا قرارداد بستن هم به من مربوطه بعدش ديگه با گروه هاي ديگه است.فكر مي كنم دارم با زندگيم هم همين كار رو مي كنم فقط با اين تفاوت كه ديگه گروهي در كار نيست.بستن قرارداد,نصب و راه اندازي,خدمات پس از فروش,كاستومايز كردن و حتي فسخ قراداد به عهده ي خودمه.ترسناك نيست فقط احتياج به يوزرمنوال دارم