عجب پیش بینی کرده بودمحتی عکس هام رو هم نمی تونم نگاه کنم.به قول
روناک بهت می گن خاطرات ات رو فراموش کن.
یادم می آد با دلارام می نشستیم و این هایی رو که رفتن خارج و از تنهایی می نالن رو مسخره می کردیم و می گفتیم "15 ساله داریم می گیم فردا می آییییییییییم فردا می آیییییییییییم" .ولی عجب دردی داره گهی زین به پشتی
خدا از تنهایـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی مردم!!!!!!چرا من جاه طلبم؟؟؟؟؟
چقدر دوست داشتن نعمته.بری کافی شاپ و فقط چرت و پرت بگی.اصلا نمی خواد چیز خاصی بگی فقط یه زمانی و راحت و بدون فشار با یه هم زبون بگذرونی و بعدش وقتی می رسی خونه احساس خوب داشته باشی و راحت فکر کنی.با یه نفر بری خرید،حتی هیچی نخری،بری سینما،یه بستنی قیفی ساده،....به همین آسونی می تونی ار تنهایی در بیای و خوشی رو بچشی و یادت نره که دوست یعنی چی
وقتی تنها نیستی هوای ابری و بارونی می گی هوا عالیه بزن بریم ماشین سواری
وقتی تنها نیستی هوای برفی ذوق می کنی که می ری برف بازی
وقتی تنها نیستی مزخرف ترین قهوه خونه ها برات جذاب و هیجان انگیز می شه
وقتی تنها نیستی شجاع و با اعتماد به نفس می شی حتی اگه بسیجی ببینی
.
.
.
ولی وقتی تنهایی.....همه چیز هست و همه کار هم کنی ولی عجب خالی و بی روحه
به همه ی این چیزها مشکلات روزانه مشکلات عاطفی هم اضافه کن و بگو دارم زندگیم رو می سازم